Lubliniec - Ocalić od zapomnienia

Sztrykowanie

Autor: Georg Thomas Janus
 
Witom wos przociele naszyj godki, kejby inycyj pra ... Na podzim tsza śe rubo łogacić, łoblykać prowda? Dyć przeca mom recht, yj-ino tsza tyrać we rubych a ciciatych łachach, zys ryma poradzi drap chycić, a dyć mocie wjydzieć przod se ludki radziyli po swojymu gupje niybyli. Poradziyli sztrykować, heklować, sztopować. Przod te sztrykowanie zdało śe korzdyj freli umjeć. Dziołchy poradziyoły sztrykować rozmajte łone: cwitry, zoki, makowy, szale, westy, golfy, owerole, itp. Mjały grajfka ku tymu. Mocie wjedzieć - na dwoch drotkach poradziyoły: na telewizor kukać „Niywolnica Izaura”, na bajtle wachować, a filować kej chopsie smyko - przitymu sztrykować po leku. Dyć tego po prowdzie pedzieć, żodyn chop niyporadzi. Zaś ku heklowanio tsza boło mjeć łoblecone bryle, brynokle sam przi tyj robocie. Niyśmjała śe żodno ani na kwila mamlaśić, tsza śe boło ciutka sztryngnonć, a pjeronym zworzać coby tyn wzorek, musterek wyszoł na cycy podug planu. Baby, frele, omy, starki, dziołchy lubjały heklować: serwetki, łobrusy a inksze dekoracyje, we modzie boły take malućke serwetki pod szklonki. Potyn śe lubjały aśić tymi łonymi na klachach przi kawje, a dobrym kołocu. Rod łosprawjały ło tych knifach, niykej godzinoma śwjatcyły a se przoły. Dycko sztopowanie boł mus, fto stare lompy sztopuje tyn naprowdy szporuje. Bych sam podug mojego mjarkowanio pedzioł, zawjela przi tymu szpasu niy boło. Bajtle rod lotali, ciekali po placu, galoty abo cwitry drap zdrachali, tsza boło te potargane, schaharzone łosprute dziurawe zoki, cwitry, galoty a inksze klamoty poflikować. Tus-z mamulki je sztopowały takom srogom nadlom, jygłom, igłom. Dyć pojakymu ? Toć potakymu! Coby niy wyciepować łoblecynio na hasiok. Przod ludzie niymjeli tyla pijyndzy, a łachy boły kupa wort. Ludki na bes tydziyń łoblykali rozmajte hadry, bylejake fitki, mycki, hustki. Ja ale na niydziela inkszo inkszoś, szykowne, porzondne, biglowane galoty, gryfne garsonki, ancugi, mantle, klajdy, jakle - we śranku na biglu dyndały…
Casy momy inksze, inacyj śe dzisiej łoblykomy pra.. a durch godom niykej myni we śranku je wjyncyj we kabzi i portmanyju. Znojdom śe damulki i panocki kiere durch wajajom isz niy majom co na sia łoblyc...Hofcie mi śe sam zdrowo, a maszkytcie mi sam poleku dyć zdrowje niy je na sprzedej pra.. Pozdrowjom
 
Na zdjęciu pani Danuta Woźniak,
która fantastyczne rzeczy szytrykuje i dzisiaj w Czechowicach Dziedzicach
 

Znojś

Autor tekstu: Georg Thomas Janus
 
Witom wos przociele naszyj gotki. Zys znodłech w końcu kwila czasu we tym pjykniscie fajnistym śwjecie dzisiejszych łonych, podug mje cosik barzi bojowych, kupa swady, haje bylekaj na ziymje, przod, a kejśik mjeli my tyciutke zdziebłko lepi pra. Kajbyś yjno niy zyrknoł śe pjerony hatrusom, tukom, pjerom ło konsek ziymje kero zowizo do groba niyweznom. Cowjek niykej poradzi być pjykno szkarada, som niy zezre, woli wyciepnonć a drugymu niydo. Dyć wom ło tym niybyda szryftoł, pisoł, toć wjerza sami lepi wjycie łodymje. Ślus stym kalyniym pra..
Joch je zowdy rod swami łosprawjać, tus-z mi sam drap pomyślunek ku gowy prziszoł. Kca sam swami tyn czasownik ”ZNOJŚ” na polski –„ZNALEŚĆ” skoniugować, jadymy śnim drapko. Jo-ch - znod, znojd, np. Jo-ch znod moje bryle we szuflotce. Tyś- znod, znojd - Tyś znod dycha. Łon- znod, znojd - Łon znod staro micha śrotplacu. Łone- znodli, znojdli - Bajtle znodli bombony we byfyju. Łona znodła, znojdła - Oma znodła gibis we szklonce. My - znodli, znojdli - My znodli batki co je po ćmoku straciyli. Wyście - znodli, znojdli - Wyście znodli Frele, ftorym fest przajicie. Łone znodły, znojdły - Dwje Frele znodły gupieloka na pjykne ślypka, kery dycko i wszyjsko funduje. Łoni znodli, znojdli - Łoni znodli ta biksa pijyndzy na hasioku. Panicka a Panocek - znodli, znojdli - Ponocek s panickom inkszy vony znojdli bjydoka co wszyjsko łobrobi, za konsek wusztu, a sznitecka marmelady aji ponoś krojic-zek suchego chleba i tytka bombonow. Je to richtig ciekawe jako my Ślonzoki, konigujymy te czasowniki „werby” zdo nom śe tys-z niykej łotym spomnieć pra… Pozdrowjom …

Szolka tyju

Autor tekstu: Georg Thomas Janus
 
Witomy wos przociele naszyj godki, dzisiej wziono mje na tymat ło SZOLCE Tyju, a dyć "Szolka tyju na byfyju we antryju". Stary śloński szpruch kożdy go łod kejsik poradzi, a zno na spamjyńć pra. Tsza go sam spomńieć aji we ta debata wkludzić. Nojlepszo Szolka tyju poduk mojego mniymanio, bouła u moji omy Gryjty na łonach. Przod my tyn tyj zaporzali po turecku, mjeli my tako tyjkanka, czajniczek, dzbonecek ku niymu należoł śe deklik. Tyn deklicek kiery egzagt pasowoł na wjyrch kanki, mjoł kulowaty gryfek ze cypelkym na wjyrchu kiery śe szkloł łod tego stale macanio na glanc, bo kożdy mjoł manio za niego chytać. Zaś mioł jedyn feler, mje łon niy sztyrowoł, bouł ciutka szpetny mjoł maka, kanta deklika bouła uscyrbjono łona niy mjała nic do gotki, deklik bouł przidatny yjno rzadno zhaharzona pizniynto kanta mjoł. Wjerza kierymus na zola kejsik śleciouł. Ja tyn tyj bouł kejś yino corny indyjski we śtyrokańciatyj biksie, abo ze tytki. Suło śe tyla do tyjkanki, dzbonecka rajn, coby stykło. Wjerza wjynksze ćwjerć kany tyju my suli, jakech śe sam niy hahnoł. Teroski na tyn nasuty tyj gichłech wrawo, wrzonco woda ftoroch ekstra we srogym czajniku abo gorcku zawarzouł as bulgotaula. Zalołech do tszićwjyrci kany aji niykej fol, lepi yino tszićwjyrci nasuc bo pyncniouł, deklik nawjyrch my nakłodali. Na blasze mjoł swoj plac stoł na skraju pjeca, dycko tsza bouło trocha dockać, bo zowdy musioł śe tyn tyj dostoć, mjoł cas nikt go niy goniył. Wiela casu na tyj blasze stoł, wom genau niy powjym, wjerza ze pjytnoście minut na zicher tela co potszebowoł. Po łodstoniu mjelimy we kanie tako blank corny zoc - godalimy na to asyncyjo. Ja a co teros? Esyncjo wlywało sie do szolki abo szklonki podug, a wedle zachcionio, niyzawiela mały szus na spodek szolki. Reszta śe uwarzonom gorkom wodom zalywało, co niyftory wciep se dwie łyżecki cukru abo mjodu i szajbecka ukronyj cytryny - kejfto mioł, bo przod cytryna bouła luksusym, abo dowali śe szus mlyka ku tyju, toś miouł bawarka tys gymbowala. Kożdy śe rzondziył joko lubjoł maszkycić. Jo dycko lubja se zaloć yino tyn corny tyj, a mom tako fajniśćie gryfno srogo szolka ze gryfnym hynklym, moja dziołcha, moja cera mi ja szynkła, pośla wom kejś fotka. Lubja tys tyn tyj ze zielo, np. pfeferminzki, mjynty, kamelek itp. Jech rod kej go wygrzdulom. Wjycie przod za bajtla cukrowołech moj tyj, sułech dwie łyżecki aji niykej sie szajbka cytryny znodła, toch ja tys w tyju tonkoł, mocouł. Terach bouł s psoma na śpacerku, a teroski szlukom se, ze moji szykownyj SZOLKI tyj. No ja casy som inksze, jo pija moj tyj inacyj bez grama cukru. Pojakymu spyto ftory, a potakymu cobych tyn tyj na tyj smakowoł a niy yino na cuker. Mje egal niych śe kożdy go zrychtuja jako mu pasuje.  Elegancko zrychtowany tyj hoby niebo we gymbje, jo wom padom. Ftory abo kery sie rod degustuje, tyn se tyju pofolguje ..pra. Schale“ versteht man im Ober - und Mitteldeutschen umgangsprachlich auch als eine „Tasse“ (dafür auch „Schälchen“). Fotetycznie godo śe po niymiecku "SZALE" co fest je zbliżone do naszyj SZOLKA, ich sam przełonacył na polski  "Głymboko mało miska" po polsku. Ale dejcie se pozur tuos to je dwojako rozumiane we potocznym jynzyku gorno - aji środkowoniymieckim jako "kubek"(a tys jako mało miska głymboko). Ja dyć jus zaś nasze pjyrwy ze ślonscyli na SZOLKA i ńych se SZOLKOM łostanie pra.. to je moja teza, analizowołech podug fonetyki wymowy i pochodzynio.

 

Haziel

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

Witomy wos przociele naszyj godki, dzisiej zdziebko ze szkaradnyj, szpetnyj, strony ze zatku placu wele pota, tuos-z ło Haźlu przidzie mi sam godać Jo wjym tyn tymat szpetny, za fajnie niy wonio pra, sztinkruje, capi padali co niy kierzi, ponoć jedzie hoby ze gulika, rynsztoka pra, no ale bez HAZIEL - a niy dało przod sam na tyj ziymje rady. Dyć łod zawdy na pjyknym Ślonsku stawjali Haźle na placu, furt ze zatku, trocha tsza bouło do niego tyrać, we holcokach, szkurbołach, harbolach, a zaś we familokach pomjyndzy sztokoma na połpjyntsze bouł Haźlik aji tys na placu. Heisl, bedeutet sowohl „Haus“ als auch „Toilette“. Haziel jest pochodzenia austryjackiego i znaczy domek jak i toaleta. Fonetyczne brzmienie...hajzl. Toć wjym, wjerza paskudny tymat, no ale kożdy kejś do haźla musi pra, a dyć niyśmycie z tego mojego łosprawjanio na blank poważnie brać. Wjycie jako take haźle wyglondały? Roztomajcie, murowane, ze drzewa. Jedno wom powjym, fantazyjo niyzno granic. Toć za bajtla mjołech okazyjo, kupa Haźli połodwjydzać, zys do galot żodyn niy lubi na dzistać pra, a jo wcale, tuos-z wom sam nałosprawjom, egal kaj jo downo na ślońsku do haźla wlos zowdy bouł łon cysty, wypucowany na glanc. Tuos tyn Haziel do nos Ślonzokow bouł niykej medykacyjom, medytacyjnym trefpunktym, rozworzanio problyma kierego niyma „na tronie” bych pedzioł, abo pauza łod roboty. Opa bako se faja, a fest ćmi, a bajtle kurzyli cygaryty po kryjomu. A a co niykiery śe intelektualnie doszkoloł cytoł gazyta, cajtung, panorama itp. A joch downo cytoł „Horyzonty techniki”. Dzwjyrza łod haźla dowały śe rozmajcie zaszperować, zaryglować. Mjoły hok, abo skobel, abo rygel, niyros konsek kety, abo hoka. We Haźlu se dychna pado ubakany Ecik do Francka na szychcie. Dycko kożdy haźiel mjoł taki srogi kukloch, we formie herca abo karo szło śnego kukać na plac.. A dzisiej momy pjerońske luksusy, sra...e we porcelanie pado Francek .. A baba mi koze śe zicnonć, przi pultańiu cobych dechy niyłośprycowoł pulokym.. A jo zu wi zu ze wjyrchu po leku, po rańcie ciongym leja coby heje niy buoło wjycie.. Yjno żodnymu niy godejcie, bo moja śe dowjy i byda mjoł przedzistane. Pozdrowjom, a hofcie śe zdrowo.. Pyrsk

Kupa przyimków i nie tylko:)

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

Witomy wos przociele naszyj godki, dziśiej przirychtowołech wom pora, aji kupa przyimkow. Tuos-z ja co ńykiere, abo ńyftore dycko u nos godane, łod zowdy łonacone, we naszym regjonie łosprawjane ponoć blank znane. PRZECA – przecież. Przecach ci padała synek ńy szkudź tyla - przecież ci mówiłam nie psoć tyle chłopczę. PONOĆ, PONOŠ – podobno. Ponoć łosprawjajom ło nos klachule - podobno rozmawiają o nas plotkary. DYĆ - rzeczywiście, no, z pewnością, ale też jako „przecież” w zależności od budowy zdania. Dyć przeca ja, chop mo recht - rzeczywiście, ależ owszem, tak, facet ma racje. Dyć ńiych śe gibnie - no niech się pośpieszy. TOĆ - no, a tak, oczywiście. Toć przeca to niy pasuje niy sztimuje - w ogóle to się nie zgadza. Toć łon zowdy prziłaźi za ńyskoro - rzeczywiście, on zawsze przychodzi za późno. Toć ja, tako to je - no tak, tak to jest. TUOS-Z - ależ, ależ proszę, ależ owszem, ależ tak, wreszcie. Tuosz weście se sam ta ryćka, a śe kole nos zicnijće połosprawjomy se pra - proszę wsiąść tu, to małe krzesełko i usiąść koło nas porozmawiamy sobie tak. PRA - forma przytakując, potwierdzająca wypowiedz, czasem jako polskie „tak” czy  "prawda to". Jo mom zowdy, zdycka cośik do pedzyńio pra- ja mam zawsze troszkę do powiedzenia nieprawdaż. WELE, KOLE - obok, koło czegoś. Na placu kole kokotka a wele pota śćis ćićik kokota - na podwórku koło kranu obok płotu złapał kotek koguta. ELI – jeśli, jeślim, jeżeli. Eli śe ńy myla - jeśli się nie mylę. Jeźli mje tyn gizd djosecki, jusaś za bozna zrobi, tous-z mu sam teroski, drap tom krykom na chuśtom, jerona, pado opa - jeżeli mnie ten łobuz diabelski, znowu zrobi w balona, ależ mu, teraz i tu, szybko kijem na trzaskam, kurcze mówi dziadek. KU – do. Łon wartko prziszol ku pijyndzy - szybko stał się bogatym. Puć ku mje - choć do mnie. Ić ku niymu - idź do niego. Ić ku furtce - podejdź do bramy. DYCKO, DYCKI - zawsze, przeważnie, czasem. Przeciż z dycka, z mala - z uwagi na. ZOWDY – zawsze. Tyn pjerzin, miglanc zowdy cygoni - ten łobuz, krętacz zawsze kłamie. Łod zowdy my w doma po ślońsku łosprawjali, godali - od zawsze żeśmy po śląsku w domu mówili. ŁOŃSKIEGO – zeszłego. Łońskego roka, mjeli my djosecko corona, pra - w zeszłym roku mieliśmy diabelską corone, nie prawdaż. HAŃ- tam. Ić wy- sznupej, a kaj ? hań na placu wele szopy - Idź wyszukaj, a gdzie? Tam na podwórku obok stodoły. DOWNO, PRZOD - dawniej. UWDY, PJYRWYJ. Pjyrwyj aji uwdy śe padało hań teroski godajom tam, toć przeca przod yjno tako starziki poradziyli łosprawjać, dyć inkszy ńy umjeli łonacyć, tuos wjerza dockom kejś tych casow, kej bydom po naszymu rychtiych fandzolić, godka niysmjy ze gowy wyfurgac, tsza jom se spominać, spamjyntać, amynt pra… Pojakymu śe pytos? Boś je ślonzok pra Pozdrowjom pyrsk…

Zicherung

Autor: Georg Thomas Janus
 
Witomy wos przociele naszyj godki, dziśiej zrychtowołech wom ło, ZICHERUNG- u - czyli po pol. bezpiecznik - tyn bygryf je zdycka, pochodzynio niem. orginalno wersyjo- sicherung .. ze ślońszczone, przerobjone blank na nasze.. pra... Zicherung mo nojczyńści ze śtromym, czyli prądem, blank kupa spólnego. Przud robjyli te ZICHERUNG-i ze bjołyj ceramiki ło formje malućki flaszecki, ze tyćim na szpicy kapselkym. Dryn we tym ZICHERUNG-u szło namacać, a wykukać, kej byś rajń zyrkoł ćyńiuśko szpirala, we bjoluskiym kwarcowym pjosku zasuto, prziłonacono do wjyrchnego deklika, a heftńiynto ze spodńiom kapom ZICHERUNGA. Przud tsza buło tyn SICHERUNG wrazić do fasunga ze gwintym, a potyn wkludzić pod zygor, kaj mjoł swoj plac. Kejńykej poradziyło tyn Zicherung przepolić. Pojakymu tuos -z przyndy zdycka manipulowali przi śtekdozach, szaltrach, kablach. Kombinowali na fazach kaj śe yino dało, choby elekśtryki, a ło elektryce anungu - pojyńcio za wjela nymjeli. Kajńyjaki pjeron na placu krajzygom dzewo rznuł, a motor buł blank hajs, fest przegżony, abo betoniarom, miszmaszynom, miszong mjyszoł, a za fest ja nafolowoł i motor juzaś przegrzoł, poradziyło na zicher tyn ZICHERUNG wydu... Inkszy korki wyłonacyć. A te blank wynokwjoki te guptoki, poradzyły do Zicherunga rajń, mocie wjedzieć, blank ruby drot wrazić, coby tyn ZICHERUNG zreperować. Tuos-z po prowdzie pedzieć fachowo to ńy buło załonacone. Ryzyk fizyk se, keby go sztrom szlag chyciył, jednom gyrom na smyntorzu zowdy ryzykowoł. Take hopsztosy poradzyli w tyncos wynokwiać, dziśo ńy do pomyślynio pra... Pozdrowjom.

Waszbret i Waszkorb

Autor tekstu: Georg Thomas Janus.
 
Witomy wos przociele naszyj godki, dziśiej zrychtowołech wom ło, WASZBRET aji WASZKORB .... na pol. deska do prania i koszyk na pranie - te łoba łone som, pochodzynio niem. orginalno wersyjo, Waschbrett i Wäschekorb - przerobjone blank na nasze, ze ślońszczone... pra... WASZBRET-a, śe za mojych casow u mje w doma za bajtla ńy urzywało, my jusz mjeli pralka Frania,...joch po prowdzie durch cufal tyn WASZBRET u nos na staryj gorze znod, boch we staryj haułpje sznupoł. Ło komin stoł łoparty wele śranku wom padom, ich śe zaroski moji omy Gryjty drapko pytoł co to za łon? Tyn blank stary blaszany ze karboma dings, we romce mocie wjedzieć, ze hynklym? Wjycie Oma tyn wihajster ze cynkowyj welblachy? Dyć synek tyn stary klamor ze blachy, toć przeca Waszbret. Do cegoś cie go mjeli ? Synek pado Oma. Przod my na Waszbretach za Wiluśa, tako prali łachy i betwesze, elektrycznych pralek przod my ńy mjeli. Toście śe namachali pra... Tuos- z przeca ajńfach my ńy mjeli synek ze tym prańym. Rynce bolały, ńy buoło leko. Teroski ze tom pralkom momy lrzyj ći powjym, wjys.. Oma dyć ńy byda śe sam, swami spjyroł, wy mocie naprowdy recht. Dycko buoło naprowdy ciyńszko, leko żyć pra… A dyć, yjno synek. Waszkorb kożdy w doma mjoł taki koszyk ze wykliny, a teroski ze plastyku, łonego śe na corne i wyprane, mokre łachy brało, kańś te popyprane, uśmodrane, ucornione, łachy tsza buoło łotkłodać nojlepi do Waszkorba, bo szło go bylekaj zatachać, mokre wymochane prańie na sznora, a suche do biglowanio. Bez Waszkorba ńydalo rady pra... Pozdrowjom...

Śtrosak, wyrko i pryko

Autor: Georg Thomas Janus

Witomy wos przociele naszyj godki, na gibko zrychtowołech wom troszka ło, ŚTROSAK- u aji WYRO a PRYKO .... na pol. Materac do spania i łóżko. ŚTROSAK abo SZTROZAK je - pochodzynio niem. szryft, „Strohsack” pol. materac albo worek słomy, a WYRO i PRYKO pochodzynio typisz ze Ślonska .. no ja tuos-z wom sam nałosprawjom, napisa , a naszrajbuja, boch śe rychtych rosfechtowoł a nynyć mi śe niykce, do wyra niy ida. Dzisiej we pryku spać ńy byda, lygna śe hyba na lyżanka. Jadymy pjerzinie... ślońszczymy.... pra... Przod, przyndy, ale naprowdy wszyndy spali na cołkym naszym pjyknym Ślonsku we srogich, wjelich, wjelgachnych, bycych wyrach na kiere śe dowało tyn Śtrosak - wjycie jako tyn łon wyglondoł? Wjerza ńy! Tuos dejcie se pozour, dyć nic niy szkodzi jo wom sam wartko wyklarują. Bouł to srogi mjech uszyty ze lynsztof-u, - lniany materiał, do mjecha cisłlo śe fajno dugo, usniyto, sucho słoma, tyn mjech, zak folowało śe tom słomom zowdy blank sztram. Dycko s kraja mjecha bouł schlic ftorym śe ta słoma filowało, wkludzało a potn zaflikowało, zaszyło rubom nićiom coby ta słoma ze tego mjecha ńiy wylazowała na wjyrch, toć przeza musi łostać dryn we mjechu pra. Take blank stare wyro mjało dechy, na te dechy śe tyn Śtrosakach lygało, kładło. A teroski mocie wjedzieć oma wziyna i szpanowała, naciongała szpandeka, prześciyradło mocie wjedzieć na łon, poklupała rynkom po zogowku ze prawdziwego pjyrzo, take my przod mjeli, dyć niykere , niyftore ze kotuśnioka bouły, wyklupano pjyrzina kładła oma na wjyrch, a joch sam fajnie we piżamje łomyty wele śroncka na stołku cekoł. Woniolech na szare mydło, bo ło szampon przod bouło licho. Oma drap te wyro do spanio zrychtowała, alech bouł naprowdy rod do pryka wlyś boch bouł wyciekany po placu, we ta pjeronym mjynko pjyrzina zech śe wbabolył. Dała mi kusika, boch dzisiej nic niy nagiździył. Tóć te zogowki, zowdy na skrobjo woniały. Taroski trocha do lahanio „Pryko” to je stare łoszko po śl. pra .. Zaś "Pryk" godało śe na chopa, ftory abo kery nonstop wajoł, narzykoł a pomstowoł ło byle psińco, durch mo ćosik niy pasuje, śe tyn stary "Pryk" nerwuje pra … Pozdrowjom wos, hofcie śe zdrowo.. Pyrsk

Colsztok i blajsztift


Autor tekstu: Georg Thomas Janus

Witomy wos przociele naszyj godki. Dziśej se połosprawjomy ło Colsztok- u. - po pol. metrówka. Zollstock - pochodzynia niem. Teroski poduk mje! boch som je fachowcym, fachmanym aji mom dyplom majstra, śe sam poas-za. Tuos-z to je do mje blank delikatny tymat. Jo jako fachman rzymiosła bych śe gańbjuł przilyś bez COLSZTOKA na fucha, bausztela – budowa. Toć jus-z za sztifta - ucznia nos uczyli jednego, pamjyntej Jorguś na coluśki twoj żywot. Ńybyda sam upjynkszoł tymatu to je śwjynto rzec-z, joch jednego śe przi naszych starych ślońskych majstrach wyszkoluł, łordnungu-porzondku, a szkolyłech śe na stolarni we Woznikach Śl. COLSZTOK i blajsztift, to je naprowdy mus i jus i szlus. Kej śe ńychces-z zblamować na budowje - bauszteli abo kej przidzie ci iś na fucha, ńy zapomńi COLSZTOKA, bo će weznom za pyproka,
Kożdy arbajcanzug mo na tyn COLSZTOK i blajsztift ze prawyj strony galot tako podugowato gabza, taki szlic i tam je plac na ńego. Na ślońsku śe zowdy godało kej cośik robis-z, tuos-z rob to ros a porzondnie, cobyś dwa razy ńy muśioł. Do roboty tsza podlyś ze reszpektym, a kożdy majster mo śe honorowo przikłodać do swojego majstersztika.. a to co śe robi tsza naprowdy lubjeć..pra.. Hofcie mi śe sam zdrowo..a ńy majstrujcie fuszerek.

Kolkastla

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

Witomy wos przociele naszyj godki, dziśiej przirychtowołech wom ło, KOLKASTLA aji KOŁKASTLA dyć dycko dwojako śe łonacyło, godalo, czyli po pol. Węglarka. słowo pochodzynio niem. Kohlkasten ze ślońszczone, przerobjone na nasze pra. KOŁKASTLA nojlepi kej łona zowdy we źima buła fol wynglo, wunglo, stoła łona wele żeleźnioka abo kole kahloka, we KOLKASTLI tachało śe wungel ze pywnica ku pjeca. Przod we kożdyj chałpje hajcowali my yino wunglym abo dzewym, a kożdy buł fest rod kej mjoł nafolowano pywnica wunglym, abo dzewym nasztaplowano. Tym wungelym handlowali, a do nos prziwoźiyli furmony, końym na plac. Te nasze wrota ze furtkom tsza buło łozewrzić do mola podeprzić sztachytom, abo cegłom i skoblym zalonacyc, coby furmon mog ze szwongym furom na plac śe jakoś wkulać i wykiprować tyn wungel na zola pod łokynko. A tyn furmon dar śe gośno.. ćihi, hetta, prr, curik gymba mu śe ńy zawjyrała. Przi nawrocańiu curik mjoł zowdy problym, zdycka wkarowoł tym dyślym we pot płod ciotki Berty, jusaś tsza buło sztachytki na nowo heftnonć gwoździoma. Oma bulyła moc pijyndzy za wungel, aji halba furmonowi na lepsze dowała, śmjyrowała, po prowdzie pedzieć, kaj śe yino dało, wtyn cos tako moda buła, ftory abo kiery ńy śmjyrowoł, blank furt daleko ńy zajechoł, yino ciyńszko muśioł ta szpetno bjyda ćiś tuos -z besto śe śmjyrowało coby buło leko ćiyńszko żyć. Pra.. Dyć za komuny toko moda buła, tako sie ludzie radziyli...

Szpyndlik

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

Witomy wos przociele naszyj godki. Dziśiej połosprawjomy se ło SZPYNDLIK-u pol. szpilka. Jakech jus buł do kumuniji zdycka przirychtowany, poleku my musieli śe za ancugym, szakytym do mje łoglondać. Toch ze Mamom na Gory (Tarnowskie Góry) pojechoł cugym”woźnickym” prowdziwom, echtom,, dampfmaszynom. Wom padom byłech rychtich uradowany, naszo woźnicko arizona.. Doś wartko znodli my aji drap kupjyli my tyn ancug we śklepje przi guwnyj szosie na Gorach, no ale ńypasowoł na moja rzić. Tsza buło do szwocki podreptać. Mama przi tymu śe dała nowy klajd uszyć, a moje galoty musieli my dać skrocić, tous-z ta szfocka kozała mi te galoty łoblyc, i na stołek wlyś. Sfaltowała te nogawice trocha do gory, szpyndlikoma te faltki chyćyła, śe sam pocychowała co kciała. Za tydziyń my wszyjsko łodebrali, a moje galoty buły jus-z na bize wybiglowane i pasowały do mojych cornych halbkow (lakierków) wypucowanych na glanc. co śe szkloły choby psu ja..ca. Acha mi śe sam zdycka spomniało isz SZPYNDLIKOSZ to tys-z pjerońsko szporobliwy hamster, cowiek i drobjazgowy pjeron. Pozdrowjom wos roztomili a hofcie mi śe sam zdrowo.

Giskana

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

Witomy przocieli naszyj godki, połosprawjomy se dziej ło GISKANIE - pol. podlewaczka abo konefka. We łostatnich pisunkach, szrajbunkach, zapomniołech wom łopisać skońśe łone przikludziyły, wzione. Tuos-z łod teroski łobjecuja wom, byda to zowdy robjył, pojakymu śe godało GISKANA - dyć przeca wjycie my ślonzoki som słowjańsko-germańsko nacyjo. Giskana - Giesskanne po niem. Tyn ftory abo kiery mo łogrodek tuos-z wjy bez GISKANY ńyporadzi wjela napochać. Przod te GISKANY boły cynkowe ze rondowatym, łokrongłym hynklym i maluśkym ala z-sibym, bych lepi pedzioł kapa ze dziurkoma, mjała łona swoj plac na szpicy tuleji kany, szło ja symować a wedle potszeby, kejńykej łodsztopować, wypucować, tyn śzlam co śe tam zbjyroł, joch za bajtla rod Omje we łogrodku, zagrodku pomogoł. Symje boł dobry pomaginier. My mjeli na łonach we placu kokotek, śniego my woda brali. Niykej Oma padała synek weś gichńi sam wody do Kiskany rajn, bydymy flance podlywać. Joch muśioł po ta woda konsek, kawołek tyrać, a potn Omje as-z furt do łogrotka kany przitachać, przitascyć. Te Giskany jus-z pruzne zdycka swoja woga miały, a na folowane wodom jesce barzi, tous-z lotom po ta woda hań a nazot. Omje chćiołech śe przichlybić naros mi śe gyry we mojych sandalach poszmotlały, pomotlały. Ich pjerzinie ujechoł choby szpotlok na maraśe, ńydojżech śe łobalył toch śe jesce rypypnoł pjerońsko fest we źebro tom djoseckom kanom ło tyn pjeroński hynkel, ach kolana tys-z podropoł same szramy i boloki, kciołech beceć noalech merknoł. Oma ta kraksa widzi, ich szczimoł tyn boul, dopjyro przi kokotku płacki puściyłech, kaj mje jus-z żodyn ńydojżoł, prubowołech grać harciola ńychciołech pokozać Omje boroka, mamlasa. I wjerza mi śe udało, bo Oma udowała choby śe nic ńy stało, a mje zdycka boły blank gupjo i trocha gańba zech szpotlawy.. Ja toć przeca echśte chopy ńybec-zom yino gośno ryc-zom pra. Kożdo flanca aji kwiotek pyto śe, kaj je GISKANA? Kaj je kokotek? Cwerk usłyszoł te wajanie wartko pedzioł to GISKANIE. Kana gzuje do kokotka, pado lyj mi rajń, gichni wody, gichej rajn do środka. Flancki, kwjotki łobsychajom a jo lubja być GISKANOM. Popodlywom, pogisuja kozde ziele uraduja...

Kastrol

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

Witomy wos przociele naszyj godki. Dzisiej przirychtowołech wom ło blank du..nym, srogym, wjelgachnym gorze... KASTROL. Przod u moji Omy Gryjty w doma na Łonach we staryj chałpje brali my, a we tym srogym gorze KASTROLU warzyli bety, przebocka - pościel we skrobju ze kartofli, kej śe ńy myla, ich śe ńy chahnoł ze tom skrobjom, ale wjym że dycko na skrobjo woniało, tuos przeca zblamować śe sam ńykca, w tyncos byłech malućki gizd , wjerza mjołech pjyńć lot abo byłechl szejś rokow stary. Zaworzali my tys-z w tym łonym zowdy kraułze z deklym, weki ze szpangom, na kompoty ze marmeladom. Oma robjyła dobry apfelmus - ala dzym ze jabek, mirabelek, modrych śliwek, czyńśni, na zima do maszkycyńo. A kożdo sobota hajcowało śe naprowdy fest we żeleźnioku, i kachloku, żeleźniok stoł we izbje a kachlok stoł wele kuchnie, łone łoba as hucały, łod wynglo a miały rychtich cug, coby woda we KASTROLU do kompanio gorko gynug boła, mocie wjedzieć we cynkowyj wańie jedyn po drugym we tyj jednakyj wodzie wszyjske bajtle śe tonkały, kompały. Potym na deka do izby kole żeleźnioka, rzicie grzoć. Przyndy hajcowało śe wonglym wszyndy pra.

Pitwok

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

Pozdrowjomy wos przociele naszyj godki. Ftory abo kiery pamjynto PITWOK - niesamowicie tępy nóż. Pado mi kejś oma Gryjta łoskrobej prosza synek a łobjer drap funt kartofli 1/2 kg, bo bych kciała ciapkapusty naważic, tuos łotwjyrom szuflotka ze bywyja sznupja, szukom noża szpicatego, toch w końcu jedyn wymacoł, bjera go i zacołech te kartofle chehłać tym pitwokym inacyj ńyszło. Padom - Oma suchejcie ńy mocie inkszego noża, tym pjerońskym pitwokym za wjela ńy łobjera. A Oma - Wjycie, zys weś brusek je na wjyrchu byfyja, naskraju, nabruś se go, a dyć prowda, mocie recht. Nabruśyłech Pitwoka, aśe potn szkloł choby psu jajca, tuos łobjyrom te kartofle ze srogym szfungym, po poru minutach zech śe we tego noj rubszego palca ćiachnoł. Oma, Oma! Wołom - mocie pfloster? Boch sie ciachnol. Ny ale ci binda zrobja mom gaza, zabinduja ci ta rana. Synek tyś sam napochoł, wszyjsko zapyprane na cerwono, choby sam wjepszka zaszlachtowali. Weś łostow srogiego pachoła na pjyńć minut, tuos ći yino bajzlu narobi...pra

Fyrlok

Autor tekstu: Georg Thomas Janus
Dyć teros połosprawjomy se ło Fyrlok-u czyli mątewce. FYRLOK jak Fyrlok tyn dings je podugowaty, sztylowaty gryf ze drzewa ustrugany, wyglondo zdycka śmjysznie, bo mo na szpicy tako gwiostka choby ze pjernika nawrazono. Fyrlokym śe fyrlało kiszka, a zaś maszkytniki we asjetce poradziyły ufyrlać jajca ze cukrym na kogelmogel, jo wom padom to boł na te downe casy rychtich fajny maszkyt.

Nudelkula

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

NUDELKULA wałek do ciasta. U nos oma kulała ciasto, tajg na nudle, kożdziutko niydziela my mjeli nudelzupa ze kokota na łobjod, taki buljon ze swojskymi. Nudloma mocie wjedzieć luksus. Ta Nudelkula ńykiere baby używały na wyćwika, mjała łona moc pjerońsko, ńyjedna stropjono, a znerwowano baba co ńymjała rady na chachora, nachuśtała po ćmoku, nadzistanymu chopu po puklu, za chacharzynie śe, i szlajanie po knajpach. Idzie pedzieć naszo slonsko nudelkula zowdy bola ze srogym reszpektym traktowano. Miala honorowy plac we byfyjach i szuflotkach, bezto Nudelkula je ćichom ślońskom legyndom, ńy do zdarcio pra.

Warzycha

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

WARZYCHA to przeca drewniano łycha, do mjyszanio zupy ńiykej mjyszo śe i rube krupy. A zaś za bajtla frechofne pyskate dziecka mogły dostać warzychom lyjty, tuos take naprowdy rojbry ńyusuchane nachytały hibow łod mutry, abo omy po rzici as śe ze galot kopciyło.

Durszlag

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

Pozdrowjomy wos pszociele. Tuos teroski połosprawjomy se ło Durszlag-u, Durślag-u. Boł to tysz ala zib, sib, yino emaljowany, ze blachy wylepany, wyglondoł choby srogo kelnia do zupy ze dziurkoma i podugowatym gryfym. Naszo kochano mamulka ńykej blank zrana a zdycka poćmoku, przitachała łod jarzynioka, cołki nec fol bych pedzioł, grincojgu, jarzyny: markwjo, radiski, uberiby, sznitlaułchu, seleri, itd. na zupa. Kej ta zupa jus uwrała i boła uważono, tuos wartko drapła se handlangra, hylfera. Zowdy capła jednego śnos bajtli coby fest chyćiył i tszimoł za tyn gryf łod durślagu nad ślywym a waszbekym abo aułsgusym. Naszo śprytno muter mjała ku tymu grajfka, w pora minut, rukicuki przecedziyła ta gorko zupa. Zakwilka te jarzyny co łostały na durślagu, pokrojoła na malućke konski we fyrfelki, kostki, uwarzyła ze śtyry jajca, łotwarła kraułzka majonezu i zrychtowała dobry szałot:) Ale my mjeli tys-z blang srogi, srogszy, wjeli, wjelgachny durszlag, durślag gigantus. Ten boł na ekstra okazyje np: szlachtowanie wjepszka, świniobicie, no ale to inkszo inkszoś pra...

Zib

Autor tekstu: Georg Thomas Janus

Zib - to takie sito, używało się go do przesiewu mąki. Dawno temu mąka była z resztkami; ze rozmajtymi malućkymi chrobokami. Tsza było te chroboki łod monki łodkludzić, tuos tsza boło przez ten zib przesioć cołko monka. Ten zib boł we łokrongłyj romce ło blank wysokym rancie drewnianym. Były też takie małe ziby – do kochcynio, pjycynio taki łon miała eszcze moja oma we byfyju. Oma go brała kiej kciała posypać kreple cukerpudrym. My fest lubjeli te kreple - zowdy po szkole, po połedniu szli my do omy na kreple pomaszkycić.