Lubliniec - Ocalić od zapomnienia

Kino "Helios"/"Capitol"

Budynek, w którym powstało pierwsze lublinieckie - polskie kino, należał przed 1922r. do rodziny kupieckiej Carla i Emilii Baranek. W budynku tym urządzili oni kawiarnię, restaurację, a na piętrze I i II - pokoje hotelowe. Znajdowała się tam też sala ze sceną, gdzie odbywały się spektakle muzyczne i teatralne. Jan Fikus podaje, że sala ta od 1914r. była czasowo zamieniana na "Teatr Świetlny" - jak ówcześnie nazywano kino.


Hotel Baranek na lublinieckim rynku - około 1915r.

Do budynku można było dostać się od Rynku, od zaplecza, ale także od ulicy - Herrengasse (późniejsza Niedurnego) gdzie znajdował się sklepik.

W 1922r. nieruchomość nabyło małżeństwo Alojzy i Maria Antonik(z domu Wizner). Państwo Antonik - sami poprowadzili hotel, kawiarnię wydzierżawili  - małżeństwu Mruczek, a kawiarnię Adolfowi Kołder. Zaś w dużej sali, która mogła pomieścić około 150 osób - otwarto kino "Helios", którym zarządzał Paweł Owsiany.

Działalność kina przerwał pożar, który wybuchł budynku w nocy 13 lipca 1925r. Kamienica, w której znajdowało się kino bardzo mocno ucierpiała. Kino zaprzestało swojej działalności.

Właściciel Alojzy Antonik - wziął pożyczkę, odbudował uszkodzony budynek i w 1928r. wznowiono działalność kina. Zmieniła się jednak jego nazwa - odtąd aż do 1931r. kino zwało się "Teatr Świetlny - Capitol" (czym prawdopodobnie nawiązywało do swoich początków).


Rok 1928 - rynek i widok na budynek, jeszcze podczas częściowego remontu
w którym działał Teatr Świetlny "Capitol", a wcześniej Helios

Zmienił się też dzierżawca, został nim - Jan Szabik z Katowic, który w 1933r. zakupił całą kamienicę.


Pieczątka - Teatru Świetlnego - "Capitol" (1929-1930)
na fotosie reklamowym filmu "Ty, Ty moje marzenie!"

Do kina wchodziło się od strony ulicy Niedurnego. Niestety nie znalazłem ani jednego zdjęcia, które by pokazywało to wejście lub sam jego szyld.

Kino działało do 1931r. i mieściło - 166 osób. Prawdopodobnie tak jak "Strzelnica" i "Apollo" w tym czasie zatrudniało tapera, lub zespół - który przygrywał podczas seansu do filmu, gdyż był to film niemy.

Na podstawie:
Lubliniec - z dziejów miasta na Górnym Śląsku, Jan Fikus
Śląskie Miscellanea tom 10
Śląskie kina między wojnami czyli Przyjemność upolityczniona, Urszula Biel
Książki adresowe z lat:  1925, 1927, 1928, 1930,
Kalendarz wiadomości filmowych z lat: 1927, 1929,1933, 1934,
Ślaskie Wiadomości Statystyczne 1934-1938
Katolik Śląski, 1925, R. 1, Nr. 8